De vereniging Belgium Musher Club (BMC) is ontstaan uit opeenvolgende ontmoetingen tussen mushing-beoefenaars en eigenaars van sledehonden die meer wilden dan enkel wandelen. Zij wilden het slederijden ontdekken en de regels ter zake leren.
De vereniging werd snel erkend door de European Sled Dog Racing Association (ESDRA). Mushing kende een danig succes, dat kleine vereniginkjes ontstonden waar allerlei geïnteresseerden kennismaakten met deze sport.
MUSH FOR FUN
Door de communautaire vermenging van de leden drong de oprichting van een Belgische federatie zich op. Deze moest de verschillende clubs beheren (+/- 100 leden) en waken over de discipline in de regelgeving van deze sport. In 1983 ontstonden immers 2 andere clubs, de TMC en het SHT. Die samen met de BMC deze eerste Belgisch mushingfederatie vormden.
Ontstaan mushing in België
Vergaderingen met de Belgischer overheid (ministerie van Justitie – intussen het ministerie van Landbouw, Dierenwelzijn) leidden geleidelijk aan tot de erkenning, de training en de oprichting van wedstrijden op Belgische bodem. De eerste officiële internationale wedstrijd vond plaats in Malmedy, in 1984, op een dik sneeuwtapijt. Volgens de regels die destijds gebruikelijk waren, moest de wedstrijd de woensdag vóór de wedstrijd worden bevestigd. In 1985 echter was er … in Malmedy geen sneeuw op woensdag. De wedstrijd werd dus geannuleerd. Ondanks dat de sneeuw overvloedig viel vanaf de avond nadien!
Snow Hook Team
In diezelfde periode besloot de SHT, die bestond uit de drie stichtende leden – EC, PD en ikzelf – om de club open te stellen voor iedereen die in mushing geïnteresseerd was.
Het is eveneens in die periode dat EB, afkomstig uit de Oostcantons (Rodt, St. Vith), ons voorstelde om in 1896 op de site van het bos van de Tomberg in Rodt een internationale proef te organiseren. Deze eerste wedstrijd was een enorm succes, dankzij buitengewone sneeuw en een zeer goed publiek.
In 1987 kreeg de internationale mushing-wereld te kampen met enkele problemen. Tot dan werden slechts 4 hondenrassen als sledehond erkend voor de beoefening van de mushing (…). Door rassen te kruisen ontstond echter de alaskan husky, die sneller was en beter presteerde. Deze honden, afkomstig van de Scandinavische landen, Alaska en Canada, werden door de FCI werden echter nooit officieel als ras erkend. Ze werden dan ook nooit in de lijst van erkende mushing-rassen opgenomen. Wat binnen de ESDRA de aanzet vormde tot aanzienlijke problemen met betrekking tot de toekenning van Europese titels.
In tussen was in 1987 in Rodt-St. Vith de tweede editie georganiseerd, ondanks dat de Belgische overheid enkel de 4 rassen aanvaardde die door de FCI werden erkend. De derde editie van Rodt-St. Vith in 1988 werd enkel door het SHT georganiseerd en dat is vandaag, met de 27e uitgave in 2013 nog altijd het geval! De wedstrijd heet tegenwoordig ‘TEB”, ter ere van de initiatiefnemer, die veel te vroeg is weggevallen. In die periode ontstonden 2 nieuwe Belgische clubs, nl. de MCBE en de VFS.
In 1988 gebeurde echter wat onvermijdelijk was geworden. De internationale mushing-wereld viel uiteen in de ‘zuivere ras’- mushers en de anderen. Bovendien ontstond naast de ESDRA in Prémanon (Frankrijk) een nieuwe internationale door de FCI erkende federatie, de FISTC. Zij erkende enkel de vier zogenaamde ‘zuivere’ rassen en werd opgericht door de dissidente Europese clubs van de ESDRA. De nieuwe federatie dank haar naam en haar eerste sprotreglement aan twee Belgische clubs, de MCBE en het SHT.
Gedurende korte tijd vormden deze twee clubs de Belgische gesprekspartner bij de FISTC, terwijl de TWC en de BMC lid bleven van de ESDRA
Met de kandidatuur van de derde club, de VFS, was de oprichting van de FBMF een feit. In de loop der jaren en tot op vandaag werden binnen de FBMF clubs opgericht: de … en de BMA. Het Belgische mushing bereikte in die periode zijn hoogtepunt, met +/- 250 mushers-leden.
Op het einde van vorige eeuw ontstond nog een nieuwe internationale federatie, met name de WSA, die zich had afgescheurd van de FISTC, die zij te streng vond toen de wedstrijdpaspoorten voor de honden werden opgelegd. De VFS en de Inuit Trail hebben de FBMF verlaten om zich bij de WSA aan te sluiten. Ook een nieuwe Belgische club sloot zich hierbij aan, de BRUM.
In 2006 en in 2010 breidde de GBMF uit met twee leden, respectievelijk het SGT, met als bijzonder kenmerk in de mushing-wereld dat de leden allemaal vrouwen zijn, en het SRT. En intussen, zult u me vragen, waar staan we nu vandaag?
De ESDRA eb de FISTC zijn de twee grote internationale federatie met leden in als de Europese landen. De WSA vervult zijn dissidentenrol met enkele Europese landen.
België maakt, samen met enkele andere landen, deel uit van verschillende clubs in deze federaties, België telt vandaag een hondertal mushers en heeft tot op vandaag meerdere overwinningen of podiumplaatsen behaald tijdens Europese of wereldkampioenschappen.
U wil zich ontspannen, de sombere grijze dagelijkse sleur ontvluchten, alleen of met het gezin? Sluit u bij ons aan, kom naar onze gezellige en familiale ontmoetingen. U waant er zich in de wereld van Jack London, u ervaart er de ziel van het mushing en deelt het plezier dat de honden beleven als ze de sledes trekken.
Deze korte historiek werd opgemaakt door Gilbert Germen, erevoorzitter van het SHT en International Race Marshall sinds 1984…